Okręg Cmentarny Brzesko to jeden z największych okręgów pod względem liczby cmentarzy, jest ich bowiem 50 o numeracji 209-216,254,255 i 259-298. Południowa część okręgu położona jest na terenie Pogórza Rożnowsko -o-Ciężkowickiego, a część południowa znajduje się na nadwiślańskiej równinie w widłach Wisły i Dunajca, przeciętej płaskimi dolinami rzek Uszwica i Kisielina. Krajobraz jest bardzo zróżnicowany, od dużych wzniesień i kompleksów leśnych do monotonnych niżowych lasów liściastych. Na większej część cmentarzy spoczywają żołnierze wielu narodowości i wszystkich trzech walczących armii, głównie bezimienni. Swoistym wyjątkiem wśród cmentarzy stanowi obiekt nr 277 w Okocimiu, na którym pochowano żołnierzy reprezentujących aż 161 pułków i samodzielnych jednostek armii sprzymierzonych oraz kilkunastu pułków rosyjskich. Komendantem Okręgu był Karol Schölich. Kierownikiem artystycznym i głównym projektantem większości cmentarzy był Robert Motka. Ze wszystkich cmentarzy 7 zostało zaprojektowanych przez sąsiedniego kierownika VII Okręgu - Johanna Watzala. Do budowy większości cmentarzy użyto betonu, z niewielkim wykorzystaniem kamienia naturalnego oraz w znikomym stopniu drewna. Ogrodzenia przeważnie wykonane są z żelaznych rur łączących betonowe słupki, niekiedy spotkać można ogrodzenia z betonowych bloczków lub żelaznych sztachet lub ogrodzenia łańcuchowe, które słuzyły również do zamykania wejścia na cmentarz. Centralne krzyże wykonane są z betonu i żelaza. Krzyże nagrobne, żelazne lub betonowe, czasem nagrobki w formie betonowych stelii. Spotkać możemy również zachowane na krzyżach centralnych czy pomnikach epitafia. Na kilku cmentarzach pochowani są żołnierze polscy z września 1939 roku lub polegli w bratobójczych walkach po 1945 roku.