Kwatery wojenne w Kazimierzy Wielkiej

We wrześniu 1939 r., okolice Kazimierzy Wielkiej były terenem walk jednostek Wojska Polskiego wchodzących w skład armii "Kraków" z jednostkami pancernymi nieprzyjaciela. Dnia 7 września w godzinach popołudniowych, 203 Pułk Piechoty ppłk.Rogalskiego oraz żołnierze batalionów Obrony Narodowej "Tarnowskie Góry" i "Oświęcim" zostali zaatakowani przez czołgi i piechotę zmotoryzowaną, uniemożliwiającą przejście polskich oddziałów przez rzekę Nidzicę. Bitwa rozegrała się na dobre w ciągu dnia, gdy do Kazimierzy przybył 201 Pułk Piechoty ppłk. W. Adamczyka wraz z Batalionem Obrony Narodowej "Katowice". W ciągu godzinnej walki pułk odparł natarcie niemieckie rozbijając 5 czołgów. Zmagania polskich oddziałów z nieprzyjacielem w rejonie Kazimierzy trwały do późnych godzin nocnych. Polscy żołnierze polegli w boju zostali pochowani w trzech, osobnych kwaterach na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Zobacz więcej >>

Stanowisko ogniowe 21 baterii przeciwlotniczej

Aby zwiększyć obronę Półwyspu Helskiego w roku 1932 opracowany został plan budowlano – konstrukcyjny w Szefostwie Fortyfikaacji Wybrzeża Morskiego którego autorem był por.inż.W.Otocki. W tym samym roku powstały trzy baterie przeciwlotnicze o numerach 21,22 i 23. Wchodziły one w skład 2 Morskiego Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej Rejonu Umocnionego Hel dowodzonego w 1939 roku przez kpt.mar.Mariana Bolesława Wojcieszka.......

Zobacz więcej >>

Batalionowy Rejon Umocniony nr 2 - Hel

Rejon umocniony tworzyły lekkie fortyfikacje zbudowane z prefabrykatów żelbetowych : główne i zapasowe stanowiska dowodzenia dowódców batalionu, kompanii i plutonów, punkty obserwacyjne, batalionowe punkty medyczne, punkty amunicyjne, schrony dla żołnierzy, stanowiska ogniowe dla czołgów, dział samobieżnych, dział polowych i przeciwlotniczych....

Zobacz więcek >>>

Fortyfikacje Półwyspu Helskiego

Półwysep Helski ma długość 32 km i jest najbardziej wysuniętą częścią Polski. Ze względu na swoje położenie odegrał w historii szczególną rolę. Chronił Zatokę Gdańską i ujście Wisły. Zamysł wykorzystania półwyspu jako naturalnej osłony Zatoki Gdańskiej sięga czasów nowożytnych, gdy król Władysław IV polecił zbudować na mierzei dwa forty zwane Władysławowem i Kazimierzowem. Obiekty militarne zarówno polskie jak i niemieckie które powstawał w XX wieku miały różnorodne przeznaczenie, zachowało się około 200 w różnym stanie. Po częściowym wycofaniu się wojska niektóre zostały udostępnione do zwiedzania.

Zobacz więcej >>>