Aby zwiększyć obronę Półwyspu Helskiego w roku 1932 opracowany został plan budowlano – konstrukcyjny w Szefostwie Fortyfikaacji Wybrzeża Morskiego którego autorem był por.inż.W.Otocki. W tym samym roku powstały trzy baterie przeciwlotnicze o numerach 21,22 i 23. Wchodziły one w skład 2 Morskiego Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej Rejonu Umocnionego Hel dowodzonego w 1939 roku przez kpt.mar.Mariana Bolesława Wojcieszka.......

Zobacz więcej >>

Rejon umocniony tworzyły lekkie fortyfikacje zbudowane z prefabrykatów żelbetowych : główne i zapasowe stanowiska dowodzenia dowódców batalionu, kompanii i plutonów, punkty obserwacyjne, batalionowe punkty medyczne, punkty amunicyjne, schrony dla żołnierzy, stanowiska ogniowe dla czołgów, dział samobieżnych, dział polowych i przeciwlotniczych....

Zobacz więcej >>>

Półwysep Helski ma długość 32 km i jest najbardziej wysuniętą częścią Polski. Ze względu na swoje położenie odegrał w historii szczególną rolę. Chronił Zatokę Gdańską i ujście Wisły. Zamysł wykorzystania półwyspu jako naturalnej osłony Zatoki Gdańskiej sięga czasów nowożytnych, gdy król Władysław IV polecił zbudować na mierzei dwa forty zwane Władysławowem i Kazimierzowem. Obiekty militarne zarówno polskie jak i niemieckie które powstawał w XX wieku miały różnorodne przeznaczenie, zachowało się około 200 w różnym stanie. Po częściowym wycofaniu się wojska niektóre zostały udostępnione do zwiedzania.

Zobacz więcej >>>