Przez miasto Nysę od najdawniejszych wieków prowadziły szlaki handlowe, przez co sprzyjało to rozwojowi miasta. W celu zabezpieczenia miasta przed ewentualnymi grabieżami, postanowiono Nysę otoczyć licznymi murami obronnymi wraz z licznymi wieżami i basztami. Pierwsze fortyfikacje w Nysie powstały w roku 1594 według planu Johannesa Schneidera z Lindau. Umocnienia te zaczęto przebudowywać w roku 1643 wg. szkoły holenderskiej i nowowłoskiej kładąc silny nacisk na system obrony skrzydłowej. Nysa została otoczona 10 bastionami, 4 roweliniami oraz wodną fosą. Przez całe umocnienia biegła ukryta droga. Do dzisiejszego dnia z tamtych obiektów zachował się jedynie bastion św. Jadwigi. Przełomowym momentem dla fortyfikacji w Nysie był rok 1741, kiedy to w czasie wojny Austriacko - Pruskiej, król pruski - Fryderyk II zdobył miasto. Doceniając startegiczne położenie miasta postanowił uczynić z Nysy twierdzę. Na zlecenie króla, holenderski inż. Gen. Cornelius von Walrave, przebudował obwarowania otaczające miasto zwane Obwałowaniami Dolnymi. Przez równoczesną budowę po drugiej stronie rzeki, Fortów Górnych powstało nowe miasto - Friedrichsstadt - będące rodzajem koszar lub obozu warownego. Powstała twierdza, strzegła nowozdobytej granicy prowincji śląskiej na wschodnim odcinku gór Sudeckich. Nowe rozwiązania architektoniczne i konstrukcyjne zastosowane przy budowie twierdzy, wyprzedzały o dobre kilkanaście lat swoje czasy. Twierdzę Nyską uważano za jedną z najsilniejszych i najnowocześnieszych w owym czasie w Europie. Ową opinię potwierdza fakt, że przez 114 dni oblegania twierdzy przez wojska napoleońskie w 1807 roku, ostrzeliwując miasto nieustannie ciężką artylerią (ocalało tylko 5 domów) brak amunicji oraz żywności zmusił Nysę do kapitulacji. Rozwój techniki oraz wprowadzenie do zastosowania w XIX wieku gwintowanych luf spowodowało utratę militarnego znaczenia fortyfikacji. W roku 1903 Nysa oficjalnie przestała być twierdzą. Obiekty twierdzy często pełniły rolę obozów jenieckich i więzień (wieziony był tu m.in. Charles de Gaulle). Podczas II wojny światowej w Nysie znajdowała się filia obozu Gross - Rosen. Całość zachowanych obwarowań położona jest na długości około 1200 m,. i stanowi 85 procent ich dawnego stanu. Stan techniczny obwarowań jest ogólnie dobry. Ów obwarowania należą do wojska jednak nie mają praktycznie użytkownika i są wykorzystywane przez okoliczną ludność jako garaże, magazyny oraz "dzikie" ogródki działkowe